Płytki PCB dla każdego

Gdy już masz dość żmudnego lutowania ścieżek na płytkach do swoich projektów, który na ogół wyglądają słabo a i mogą nie do końca dobrze działać, to znaczy, że czas pójść o krok dalej w myśleniu i zaprojektować sobie płyktę PCB i wysłać ja do druku do profesjonalistów. To na prawdę jest proste, nawet gdy nie ma się o tym pojęcia, wystarczy znać kilka zasad…

Projektować swój układ od strony hardware można na wiele sposobów…. w głowie, na kartce, na tablicy albo na kompie. Osobiście używam fritzing który pomimo tego, że prosty i darmowy to jeszcze posiada fajną bibliotekę części, którą można uzupełniać o swoje podzespoły. Posiada płytki bazowe Arduino i generalnie przez to jest przyjazny w używaniu. Posiada kilka widoków, które w zależności od potrzeb użytkownika mogą się przydać.

Projektowanie PCB w Fritzing

Do zaprojektowania płytki PCB jak sama nazwa wskazuje potrzebny jest widok z zakładki PCB, na którym ustawiamy pole robocze, które będzie naszą płytką i to tyle. Teraz nic tylko wciągać elementy z biblioteki na ekran, ustawiać i łączyć odpowiedniki ścieżkami. I teraz cały know-how…można sobie zrobić płytkę jedno -dwu stronną i w zależności od potrzeb przeciągamy ścieżki tylko po jednej stronie (upper side) lub po obu stronach płytki (lower side). Umożliwia to krzyżowanie ścieżek, co przy większym projekcie jest nieuniknione. Przydatny jest też element „via”, który umożliwia przejście z lower side do upper side bezpośrednio na ścieżce. Tworzy on korytarz na grubość płytki, który dalej łączy się ze ścieżką i prowadzi do podzespołu.

Raster 2.54, a może inny?

Można przyjąć, że każdy wciągnięty na canvas element będzie tworzyć gniazdo pod siebie w płytce, co fizycznie spowoduje, że będzie można umieścić tam podzespół elektroniczny. Pamiętać trzeba, że przy składaniu zamówienia do wykonawcy, których jest wielu, należy zamówić nałożenie soldermaski na otwory w płytce, gdyż to właśnie dzięki temu można lutować element do płytki. Trzeba mieć na uwadze fakt, że raster płytki, czyli siatka ścieżek na płytce i grubość ścieżki może być różna w zależności od potrzeb. Przykładowo Arduino ma raster 2.54 mm a grubość ścieżki 18um. Otwór z soldermaską jest trochę szerszy, co powoduje, że nie można umieścić dwóch gniazd do wlutowania elementu bezpośrednio obok siebie. Trzeba zostawić jeden rząd odstępu, gdyż w przeciwnym razie ścieżki przy lutowaniu mogą się na siebie nałożyć. Elementy via mogą być w swoim bezpośrednim sąsiedztwie, w przeciwieństwie do wspomnianych gniazd.

A tak to proste i przyjemne, chociaż może nie do końca tanie ale na pewno szybsze do tworzenia, estetyczne i dużo bardziej profesjonalne.